عکاسی HDR چیست و چطور می‎توانم با دوربینم آن را انجام دهم؟ قسمت اول

در این مطلب هدف داریم عکاسی HDR (عکاسی با حوزه دینامیک بالا) را روشنگری دهیم و بگوییم چطور با (تقریبا) هر دوربینی می‎توانید آن را انجام دهید. تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

تا اکنون که سعی کرده‎اید از صحنه‎های با کنتراست بالا عکس بگیرید ولی تصویر نهایی به دلتان نچسبیده است؟ نگران نباشید، گناهکار شما یا حتی دوربینتان نیستید. حتی زمانی که نوردهی عالی انجام شود، نواحی روشن در برخی از صحنه‎ها بیش از کران صریح می‎شوند، سایه‎ها جالب نیستند یا هر دو دشوار وجود دارند.

با آن که تقریبا  ناشدنی است در چنین موقعیت‎هایی شرایط عالی برای عکاسی داشت اما برای آن گذرگاه حل وجود دارد. این دشوار قدیمی را می‎توان از طریق عکاسی HDR برطرف کرد. عکاسی کودک 

عکاسی HDR جیست؟

HDR مخفف کلمه «high dynamic range» به معنی گستره دینامیک بالا است. برای آن تقسیم از افرادی که با این اصطلاح فنی آشنا نیستند باید بگوییم پهنه دینامیک به طور کلی تفاوت بین روشن‎ترین روشنایی و تاریک‎ترین پوشیدن است که می‎توانید در یک تصویر ثبت کنید. زمانی که موضوع از محدوده پهنه دینامیک دوربین فراتر می‎رود، نواحی صریح به حالت شسته شده و سفید رنگ در می‎آیند یا نواحی تاریک به سادگی به حباب‎های بزرگ مشکی تبدیل می‎شوند.

سخت می‎تواند تصویری گرفت که هر دو انتهای این طیف را ثبت کند اما عکاسان با استفاده از تکنیک‎های امروزین عکاسی و نرم‎افزار پیشرفته پس از پردازش برای این قضیه تدابیری در نظر گرفته‎اند. عملا HDR به این معنا است: عکسی با سبک ویژه با پهنه دینامیک غیر عادی بالا که در حالت معمولی با یک عکس نمی‎توان به آن دست پیدا کرد. 

احتمالا شمار زیادی از چنین عکس‎هایی را در پیرامون اینترنت دیدید. بسته به نحوه پردازش عکس‎های HDR، آن‎ها می‎توانند هر چیزی باشند از نمایش ریزبین چیزی که چشمان ما می‎بینند تا عکس ها شگفت‎انگیز سورئال هنری که حقیقت را به یک صحنه رویایی با دقت بالا تبدیل می‎کنند.

نمونه عکس ها HDR زیر بدست Trey Ratcliff گرفته شده‎اند.

نحوه عمل عکاسی HDR به چه چهره است

در ساده‎ترین سطح، یک تصویر HDR واقعا دو (یا سه یا نه) تصویر است که با سطوح نوردهی متفاوت گرفته می‎شوند و سپس یک نرم‎افزار آن‎ها را با یکدیگر ترکیب می‎کند تا یک تصویر بهتر به هستی آید، به نحوی که برخی از دوربین‎ها حتی می‎توانند به حالت HDR عکاسی کنند اما تصویر پایانی معمولا با فرمت JPEG است که به نسبت RAW کیفیت پایین‎تری دارد.بادکنک آرایی

البته اصل ماجرا از این کمی پیچیده‎تر است ولی نه آن‎قدر زیاد. به چهره ایده‎آل، عکاس با تکنیک براکتینگ چند عکس می‎گیرد، یعنی تصاویری که از یک موضوع با سرعت شاتر متفاوت گرفته می‎شوند لغایت گردآور تصاویری با نوردهی متفاوت به هستی آید. (بهترین حالت برای عکاسی HDR استفاده از یک سه پایه و تغییر ناپذیر بودن کامل دوربین است و فضایی که عاری از کالبد ها متحرک باشد.) سپس، عکاس با کمک نرم‎‎افزار بعد از پردازش مترقی می‎تواند تصاویر را با یکدیگر ترکیب کند و تک تصویری به هستی آورد که جستار در بهترین حالت فو و نوردهی پیمان دارد. 

تصاویر ذیل را برای شیوه عمل عکاسی با پهنه دینامیک بالا بررسی کنید.

چطور یک تصویر HDR بگیرید

پیش از این که بخواهید یک تصویر HDR شگفت‎انگیز بگیرید، به چند چیز احتیاج دارید، پیشنهاد ما تهیه امکانات پایین است.

1) یک دوربین، ترجیحا با توانایی براکتینگ نوردهی خودکار (AEB – Auto Exposure Bracketing). امکان انجام این گونه عکاسی بدون هستی قابلیت AEB وجود دارد اما باید تنظمات دوربین خود را بین هر مرتبه عکاسی به صورت دستی تنظیم کنید برآیند اینکه شایستن این که دوربین را تکان دهید بسیار می‎شود و مقدار زمان لازم برای اخذ سری عکس‎ها بالا می‎رود و فلذا احتمال جابه‎جایی سوژه یا تغییر موقعیت آن اغلب می‎شود. 

اگر تصاویر شما در یک ردیف قرار نگیرند، تصویر HDR نهایی ظاهر عجیبی خواهد داشت.

2) یک سه پایه یا هر نوع دست موزه دیگری که دوربین را تغییر ناپذیر نگه دارد. اگر اامی است می‎توانید به صورت دوربین روی دست عکس بگیرید، اما احتمالا بعدا در تراز‎بندی عکس ها به مشکل بر می‎خورید، فلذا برای به دست آوردن بهترین نتایج بی گمان به کارگیری یک سه پایه را پیشنهاد می‎کنیم. درست است که برخی از برنامه‎های نرم‎افزاری HDR مجهز به قابلیت‎های ترازبندی تصویر هستند ولی آن‎ها همواره به بهترین شکل عمل نمی‎کنند، پس احتیاط شرط عقل است تا کاری کنید دوربینتان تغییر ناپذیر بماند.